Aktualności

W rozmowie z Anną Dymną pan Łukasz wyznaje, że jego późniejsze komplikacje życiowe, być może, zaczęły się w łonie matki. Mama – nazywana przez znajomych „aniołem” – będąc z nim w ciąży opiekowała się bowiem umierającą w bólach babcią. Znajdowała się w nieustannym stresie.

Fot.: archiwum fundacji

Dom rodzinny pan Łukasz wspomina jako ciepły, empatyczny, w którym priorytetem były wartości Kościoła katolickiego. Pamięta też, że, jako dziecko, zabrał do przedszkola wyniesione z domu dolary i poprosił wychowawczynię, by dla całej grupy kupiła za nie w Peweksie gumy Donalda. Dzisiaj, dzięki diagnozie, wie, że ten i wiele jego późniejszych wybryków: wąchanie kleju, ucieczki z domu albo sięganie po używki było objawem zespołu depersonalizacji-derealizacji. Dorastając nie był tego świadomy. Drażniła go nadopiekuńczość rodziców, którzy po jednej z ucieczek musieli odbierać go aż z Frankfurtu. On czuł jedynie, że chce być wolny.

Po pierwszym wyroku sąd skierowano go na odwyk. Przez dwa lata był „czysty”. Postanowił wtedy normalnie żyć. Zakochał się. Wkrótce wyjechał do pracy w Szwecji. Tam dowiedział się, że jego partnerka podpala nie tylko marihuanę. Otworzył okno i wyskoczył z 6. piętra. Nie była to jego pierwsza próba samobójcza. „Ciebie tylko miłość może uratować” – usłyszał kiedyś od terapeutki.

Przed dwoma laty pan Łukasz, mając na sobie egzoszkielet, zaręczył się z panią Anną, którą poznał na turnusie aktywnej rehabilitacji. Na razie ślub pokrzyżowała im pandemia. W programie narzeczeni nie kryją poruszenia łączącym ich uczuciem.

Obecnie pan Łukasz jest trenerem aktywnej rehabilitacji oraz terapeutą funkcjonalnym.

Zapraszamy przed telewizory w najbliższy piątek do TVP2, o 6.20. Program dostępny będzie również na platformie Vod.tvp.pl.

Grzegorz Chajok