Na ziemi pełnej cudów
Wczoraj podsumowaliśmy 21. Ogólnopolski Festiwal Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie „Albertiana”. Ze względu na sytuację epidemiczną wydarzenie odbyło się w przestrzeni wirtualnej.
Rozpoczęliśmy tradycyjnie, od hymnu „Albertiany”. „Miłość” ze słowami Czesława Miłosza i z muzyką Abla Korzeniowskiego wybrzmiała w tle zachwycających ujęć Krakowa oraz Ojcowskiego Parku Narodowego. To właśnie z parku prowadzące galę, Anna Dymna i Lidia Jazgar, zapowiadały kolejne występy. W tym roku uczestnicy mieli za zadanie odnieść się do tematu przewodniego: „Na ziemi pełnej cudów”.
Aktorzy oczarowywali różnorodnością interpretacji. Zobaczyliśmy m.in. talent show autorstwa grupy „Bratanki” oraz wariację na temat Don Kichota w wykonaniu grupy „Krejzole”. W tej części zaprezentowała się także trzykrotna laureatka z Regionu II, Małgorzata Pietralska. Małgosia poruszyła wykonaniem utworu Anny Jantar „Radość najpiękniejszych lat”. W tej części zobaczyliśmy również pozakonkursową etiudę w wykonaniu Teatru „Radwanek” i przyjaciół. „Marcowy dzień w Dolinie Słońca” ukazał podopiecznych poszukujących wiosny. Po spacerach wokół ośrodka i obcowaniu z naturą, podopieczni przenieśli się do pracowni terapeutycznych, gdzie, za pomocą muzyki, malarstwaczy sadzenia roślin, tworzyli wiosenny klimat.
Po obejrzeniu etiud i występów solowych z dwóch Regionów przyszedł czas na ceremonię wręczenia Medali im. św. Brata Alberta. Przenieśliśmy się do Radwanowic. Tę część gali poprowadzili ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski oraz Jan Bujnowicz. Medale wręczyli biskup Damian Muskus OFM oraz minister pełnomocnik ds. osób niepełnosprawnych Paweł Wdówik. Uhonorowani zostali: Wanda Woś z Wołowa – za przekazanie domu wraz z działkami na rzecz osób niepełnosprawnych, Jacek Cygan z Warszawy – za działalność charytatywną na rzecz osób niepełnosprawnych, a zwłaszcza za wspieranie Fundacji Anny Dymnej „Mimo Wszystko”, Anna Piskorz z Kalisza – za przekazanie domu w Zawoi na rzecz osób niepełnosprawnych, Jolanta Stokłosa – za wieloletnią działalność charytatywną na rzecz osób niepełnosprawnych i chorych, a zwłaszcza za działalność w Hospicjum św. Łazarza w Krakowie, Dzieło Pomocy św. Ojca Pio – za wieloletnią działalność na rzecz osób bezdomnych, opuszczonych i potrzebujących pomocy.
– Ania Dymna nauczyła mnie najważniejszej rzeczy o osobach niepełnosprawnych: że największy ból sprawia im, kiedy są lekceważone, kiedy się ich nie zauważa. Fakt, że dzięki moim słowom i kompozycjom moich przyjaciół mogą rozkwitnąć, być autentycznie radosne, jest dla mnie największą nagrodą – powiedział Jacek Cygan, którego wspierała żona Ewa.
– Ten medal zupełnie zmienił moje życie. On ma jakąś dziwną moc. Razem z tym medalem otrzymujesz energię, siłę. Jakbyś dostał światło. Dzięki niemu poznaje się ludzi i otrzymuje się przyjaźń, a to jest najcudowniejszy motor napędowy. Życie kompletnie zmienia sens. Dzięki temu medalowi zaczynasz inaczej patrzeć. Nagle dostrzegłam piękno, o którym nie miałabym prawdopodobnie pojęcia. Zaczynasz rozumieć, że wszystko ma głębszy sens. Przestajesz się bać głupot i zajmować głupotami. To jest magiczny medal – powiedziała Anna Dymna wyróżniona medalem w roku 2000.
Po rozdaniu medali mieliśmy okazję usłyszeć Lidię Jazgar oraz Ryszarda Brączka z zespołu Galicja w utworze „To, co ważne”. Następnie powróciliśmy do oglądania występów. Zobaczyliśmy m.in. kostiumową produkcję „Ciężki los królewny” w wykonaniu WTZ Korytniki. Grupa „47-400” zaintrygowała wykorzystaniem neonów w produkcji „Troska”. Natomiast „Pasjonaci”, w przejmujący sposób, pokazali trudy izolacji w etiudzie „Jestem, żyję, kocham”.
– Bardzo serdecznie dziękujemy za niezwykle piękny i ważny dla nas dzień. Norbert bardzo ucieszył się ze wszystkich otrzymanych nagród. Z całego serca dziękujemy za okazaną nam troskę i życzliwość, a także za ogromne zaangażowanie w spełnianie marzeń naszego ucznia – powiedziała Aldona Szymczak-Urban, opiekunka Norberta Tomaki.
– Dzisiejszy dzień obfitował w wiele pozytywnych emocji, których nam państwo dostarczyli. Bardzo dziękujemy za docenienie naszego wysiłku i pracy. Dziękujemy za wspaniałe nagrody. Gala finałowa przyniosła nam wiele radości i wzruszeń. Przeżywaliśmy ją tak, jakbyśmy uczestniczyli w niej na żywo. Były brawa i słowa zachwytu. Życzymy państwu sił do dalszej pracy na rzecz osób niepełnosprawnych i nieustającej radości i satysfakcji z niesienia dobra – podsumowała Magdalena Lach, opiekunka grupy „Kociołek”.
Dziękujemy wszystkim, którzy byli z nami. Do zobaczenia za rok.
Wystąpili:
Region I
- Bratanki, „Talent-kwarantanna Show”
- Przyjaciele, „Wezwij mnie”
- Krejzole, „Dona Ola”
Solistka: Katarzyna Kos, „Moja miłość bez imienia”
Region II
- Domino, „Matka Ziemia”
- Kociołek, „Ogród przedziwny”
- Wkręceni, „Marzenia”
Solista: Małgorzata Pietralska, „Radość najpiękniejszych lat”
Region III
- 47-400, „Troska”
- Biedronki, „Magiczna Łąka”
- Kameleon, „Radość budzi się w nas”
Solista: Józef Mielnicki, „Życia mała garść”
Region IV
- Pasjonaci, „Jestem, żyję, kocham”
- WTZ Korytniki, „Ciężki los królewny”
- Art-Es, „Piękne dłonie”
Solista: Norbert Tomaka, „Radość najpiękniejszych lat”
Region V
- Pozytywni, „Na ziemi pełnej cudów”
- Chiński Teatr Cieni, „Spotkanie”
- Gościnni, „Pan Józef – człowiek zadowolony ze wszystkiego”
Solista: Piotr Grobys, „Weź nie pytaj”
W etiudzie pozakonkursowej „Marcowy dzień w Dolinie Słońca” zaprezentował się Teatr „Radwanek” i przyjaciele.
Katarzyna Szostak