Pomagać jak Brat Albert
19 maja, w Żydowskim Muzeum „Galicja” w Krakowie, miała miejsce konferencja poświęcona postaci św. Brata Alberta oraz współczesnym formom pomocy charytatywnej.
Konferencja „Trudne Piękno. Życie i działalność Adama Chmielowskiego – Św. Brata Alberta. Współczesna kontynuacja misji dobroczynności” odbyła się w związku z obchodami 100-lecia śmierci krakowskiego artysty. Organizatorem wydarzenia był Instytut Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II. Wydarzenie skierowane było przede wszystkim do młodzieży, a jego główną ideą stało się zachęcenie młodych osób do działalności wolontariackiej i angażowania się na rzecz drugiego człowieka.
Konferencję rozpoczął wykład s. Teresy Pawlak (ZSAPU) na temat spuścizny Brata Alberta i jej odniesieniom do współczesności. Głównym punktem spotkania był panel dyskusyjny, w którym wzięły udział postacie znane z działalności charytatywnej. W gronie panelistów znaleźli się: Anna Dymna, Janina Ochojska, ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Jan Mela oraz Tomasz Schimscheiner. W roli prowadzącej wystąpiła Alicja Popiel.
Podczas dyskusji panelowej Anna Dymna opowiedziała, jak po raz pierwszy bliżej poznała osoby niepełnosprawne intelektualnie oraz co przyczyniło się do podjęcia przez nią decyzji o założeniu fundacji „Mimo Wszystko”. Nawiązując do tematyki konferencji, aktorka wspomniała również o znaczeniu przykładu Brata Alberta dla każdego wolontariusza.
– Jan Paweł II napisał kiedyś, że gdy w młodym wieku odchodził ze świata sztuki i szukał drogi w swoim życiu, to postawa Brata Alberta pomogła mu ją odnaleźć. Życie Adama Chmielowskiego pozwoliło mu zrozumieć, że gdy pomaga się drugiemu człowiekowi, to trzeba o sobie zapomnieć, podobnie jak artysta czy aktor zapomina o sobie, gdy tworzy lub gra. Wspaniale ujął tę postawę w jednym z wierszy ks. Jan Twardowski: „być jak tęcza, co sobą nie zajmuje miejsca.
Konferencję zamknęło wystąpienie ks. biskupa Grzegorza Rysia, który podzielił się z uczestnikami rozważaniami na temat życia Adama Chmielowskiego.