Wrażenia z wawelskiego wzgórza
Nasza wolontariuszka, Paulina Kaczmarek, nadesłała relację z lipcowej wycieczki na Wawel, podczas której towarzyszyła podopiecznym z „Doliny Słońca”. Dziękujemy.
Wzgórze wawelskie w porannym słońcu wyglądało dostojnie, a my, pod kierunkiem terapeutki Ewy Toboły, czarodziejki ceramicznych cudów w „Dolinie Słońca”, musieliśmy bardzo uważać, żeby pilnować królewskiego traktu, bo nasze oczy skierowane były do góry.
Od lewej: Paweł, Beatka, Maciej, Renia Grzegorz, Jurek, fot.: Ewa Toboła
Głównym punktem zwiedzania była Katedra Wawelska, w której można poczuć atmosferę dawnych wieków Polski. Pan przewodnik bardzo ciekawie opowiadał nam o pochowanych tam królach, o kaplicach i dziełach sztuki. Wchodząc po drewnianych, wąskich i stromych schodach na kolejne piętra Wieży Zygmuntowskiej, podziwialiśmy ogromne dzwony. Największy i najważniejszy z nich – Dzwon Zygmunta – do dziś uświetnia swoim brzmieniem święta i uroczystości państwowe. Potem przyszła kolej na zwiedzanie krypt i znajdujących się w nich grobów. W kryptach pochowani są monarchowie, bohaterowie i przywódcy narodowi oraz wieszczowie. Zwiedzanie katedry to była dla nas wszystkich powtórka z historii – od tej dawnej aż do czasów współczesnych.
Zwiedziliśmy jeszcze Muzeum Katedralne i przepiękne Ogrody Królewskie. Odkrywaliśmy tam fantastyczne zwierzęta autorstwa znanego krakowskiego rzeźbiarza Bronisława Chromego.
Naleśniki w pobliskiej naleśnikarni były uwieńczeniem naszej wycieczki. Mieliśmy też czas na odpoczynek i wymianę wrażeń. A tych było co niemiara.
Reni i Beatce najbardziej podobały się piękne kompozycje roślinne w ogrodach. Maciek zatrzymał się dłużej przy pomniku Józefa Piłsudskiego. Grześ badał moc i ciężar Dzwonu Zygmunta. Wszyscy bez wyjątku podziwiali popiersie Jana Pawła II w Muzeum Katedralnym.
Ewa, Paweł, Paulina, Jurek, Beatka, Maciej, Grzegorz, Renia, fot.: archiwum fundacji
Była to moja pierwsza wycieczka z podopiecznymi Fundacji Anny Dymnej “Mimo Wszystko”. Znajdowałam się pod wrażeniem zdyscyplinowania, wytrzymałości i współpracy całej grupy z przewodnikiem. Na wzgórzu wawelskim było bardzo dużo turystów. Należało uważać, żeby (kiedy jakiś piękny szczegół przykuł naszą uwagę) nie stracić grupy z oczu.
Paulina Kaczmarek
