Aktualności

Pan Rafał chłopcem był żywym, niestereotypowym. Gdy mama po raz pierwszy zabrała go do teatru, otworzył się przed nim nowy, poruszający świat. Po maturze studiował aktorstwo oraz reżyserię w łódzkiej szkole filmowej. W wieku 26 lat – ze 150 dolarami w kieszeni – wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Spędził tam 42 lata. W Californii realizował wiele artystycznych projektów. Praca pochłaniała go do tego stopnia, że, bywało, nie sypiał przez kilka nocy pod rząd.

Fot.: Andrzej Czeranowski

Niepokojące objawy zdrowotne pojawiały się już u pana Rafała, gdy był uczniem szkoły średniej. Z nauką potrafił radzić sobie świetnie. Ale zdarzały się też okresy, kiedy nie umiał rozwiązać najprostszego zadania. Rozmówca Anny Dymnej wspomina, że choroba szczególnie naznaczyła go podczas pobytu w USA. Jednak, przepisane przez lekarza leki antydepresyjne, działały na niego bardzo źle – miał myśli samobójcze. Zamierzał się powiesić. W późniejszym okresie, po rozwodzie, stracie pracy i zdiagnozowaniu u syna schizofrenii, postanowił się otruć.

W szpitalu zdiagnozowano u pana Rafała chorobę afektywną dwubiegunową, ADHD i narkolepsję. Był to przełom w jego życiu. Wykształcił się na asystenta zdrowienia. Do Polski rozmówca Anny Dymnej wrócił przed dwoma laty. Pracuje w fundacji „eFkropka”. Jest też edukatorem w Usrsynowsko-Wilanowskim Centrum Zdrowia Psychicznego. Pomaganie ludziom daje mu spełnienie. Stara się przywracać im wiarę w marzenia.